کانکتور RF یا RF connector یک نوع کانکتور است که برای اتصال کابل های RF (رادیو فرکانس) به دستگاه هایی مانند آنتن، دستگاه های ارتباطی و تجهیزات دیگری که در فرکانس های بالا کار می کنند، استفاده می شود. کانکتور RF شامل دو قسمت نر و مادگی است که هر کدام دارای پایه هایی هستند که با یکدیگر اتصال می دهند. قسمت نر دارای سه یا چهار پایه است و قسمت مادگی دارای بخش هایی متناظر با آن تعداد پایه است. این کانکتورها در فرکانس های مختلف موجود هستند و کابل های RF با جداسازی و نصب راحت و سرعت بالا طراحی شده اند.
کاربرد کانکتور RF برای اتصال دستگاه ها و تجهیزاتی که در فرکانس های بالا (بیشتر از 100 مگاهرتز) مانند آنتن ها، دستگاه های ارتباطی، رادیوها، تلویزیون ها، دستگاه های پزشکی، تلفن های همراه و سیستم های رادیویی است. علاوه بر این، کانکتور RF در اتصالات سیم کشی و کابل های شبکه های کامپیوتری و اینترنت نیز استفاده می شود. در واقع، هر جا که نیاز به اتصال دادن دستگاهی با فرکانس بالا باشد، کانکتور RF به کار می رود. با توجه به جنس و نوع کانکتور RF می توان از آن برای انتقال امواج الکترومغناطیسی همچون سیگنال های تلویزیون، اینترنت، صدا و تصویر استفاده کرد.
مدل های کانکتور RF بسیار زیاد هستند و برای برخی از فرکانس ها و نوع کابل ها بهینه سازی شده اند. در زیر برخی از انواع کانکتور RF را می توان مشاهده کرد:
هر یک از این کانکتورها برای کاربردهای خاصی بهینه شده اند. برای مثال، کانکتور BNC برای اتصال آنتن ها یا دستگاه های دیگر در فرکانس های پایین (تا 4 گیگاهرتز) کاربرد دارد، در حالی که کانکتور N-Type برای فرکانس های بالا (تا 18 گیگاهرتز) به کار می رود. هر نوع کانکتور RF دارای ساختار مختصری است که شامل قسمت نر و مادگی با پین های داخلی و خارجی برای اتصال به کابل های مربوطه می شود.
